مقایسه‌ی اثربخشی آموزش به روش چند حسی و ادراکی- حرکتی در بهبود مهارت خواندن دانش‌آموزان نارساخوان

هدف این پژوهش، مقایسه‌ی اثربخشی روش چند حسی و ادراکی- حرکتی در بهبود مهارت خواندن دانش‌آموزان نارساخوان پایه ی دوم ابتدایی بود. پژوهش از نوع آزمایشی با سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه گواه) و با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون چند گروهی بود. جامعه آماری شامل کلیه ی دانش‌آموزان نارساخوان پایه ی دوم ابتدایی شهرستان رشت که در سال تحصیلی93-92 مشغول به تحصیل بودند و به مرکز مشکلات یادگیری این شهر مراجعه کرده بودند. از میان مراجعه کنندگان به مرکز نمونه ای به حجم60 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (20 دانش‌آموز روش ادراکی- حرکتی، 20 دانش‌آموز روش چند حسی و20 دانش‌آموزگروه گواه) جایگزین شدند. سپس‌آزمون تشخیصی خواندن نما و آزمون هوش وکسلر کودکان بر روی هر سه گروه اجراگردید. شرکت کنندگان گروه‌های آزمایش در 16 جلسه 60 دقیقه ای، توسط روش‌های چند حسی و ادراکی- حرکتی، آموزش دریافت کردند. در پایان آموزش آزمون تشخیصی خواندن بر روی هر سه گروه اجرا گردید و داده‌ها با نرم افزار spss19 وآزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نمرات پس‌آزمون در آزمون خواندن بیانگر تفاوت معنی دار میان گروه‌ها است. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که روش آموزش چند حسی موجب بهبود مهارت خواندن دانش‌آموزان نارساخوان نسبت به گروه ادراکی- حرکتی شده است (001/0>P).